Eski Eserler

1932 yılında İstanbul Sarıyer'de doğdu.

Babası Yozgatlı Çapanzâde Ömer Hulusi Efendi'dir.

Ä°lk tahsilinden sonra 1842 yılında Galatasaray Tıbbiye-i Şâhâne-i Adliyye'sinin ha­zırlık sınıfına girdi.

Yedi yıl de­vam ettiÄŸi bu okulu bitiremeden ayrıldıysa da burada Fransızca, Ä°ngilizce, Ä°talyanca öğrendi ve 1849’da Babıâli Tercüme Odası'na memur oldu.

Paris se­firliÄŸine tayin edilen Rıfat Veliyyüddin PaÅŸa'nın maiyet kâtibi olarak 1852 yılında Paris'e gitti.

Üç yıl sonra bazı önemli ya­zışmaları Babıâli'ye ulaÅŸtırmak göreviy­le Ä°stanbul'a döndü.

Önce Karantina mü­dür muavinliÄŸine, daha sonra 1855’de Rumeli orduları baÅŸ mütercimliÄŸine tayin edildi.

Bu görevdeyken Viyana Muahe­desi gereÄŸince Kars'ı teslim almaya memur edilen Anadolu müşirinin mai­yetinde bulundu (1856).

Kırım Savaşı bittikten sonra baÅŸ mütercimlikten isti­fa etti ve Mostar'da mutasarrıf vekili oldu (1857).

Birkaç yıl sonra bu görev­den de ayrılarak Ä°stanbul'a döndü.

Åžinâsi ile birlikte 22 Ekim 1860’da Tercümân-ı Ahvâl'i çı­karmaya baÅŸladı.

Bir yandan gazetenin neşriyle uğraşırken diğer yandan bazı devlet dairelerinde çalıştı.

1861 yılında Postahâne-i Âmire nâzırı oldu.

Posta idaresinin ıslahı için yeni uygulamalara giriÅŸerek ilk defa posta pulu kullanma usulünü yürürlüğe koy­du (1862).

Bir süre Vapurlar nazırlığı, EreÄŸli Kömür Madenleri nazırlığı yap­tıktan sonra Dîvân-ı Muhasebat üyeliÄŸine tayin edildi.

Bu görevdeyken Yeni Osmanlılar Cemiyeti'ne girdiÄŸi anlaşıldı­ÄŸÄ±ndan vazifesine son verildi.

10 Mart 1866'da 792. nüshasını çıkardıktan son­ra gazetesini kapattı.

Yeni Osmanlılar­dan Ali Suâvi ve diÄŸer bazı kiÅŸilerle bir­likte 31 Mayıs 1867’de Fransa'ya kaçtı.

Oradan Nâmık Kemal, Ziya Bey (Paşa) ve Ali Suâvi ile önce Londra'ya, sonra Brüksel'e geçti.

Brüksel'den, Yeni Osmanlılar'ın yayın organı olarak Londra'­da çıkarılan Muhbir ve Hürriyet gaze­telerinin yayım çalışmalarına katıldı.

Âlî PaÅŸa'nın ölümünden sonra, Sultan Abdülaziz'in 42. doÄŸum yıl dönümünün Be­rat kandiline rastlaması vesilesiyle çıka­rılan aftan faydalanarak Kasım 1871’de Ä°stanbul'a dön­dü.

22 Temmuz 1872’de İzmit mutasarrıflığına tayin edildi.

Bir süre sonra bu görevinden alındıysa da V. Murad padişah olunca yeniden aynı göreve getirildi (13 Temmuz 1876).

II. Abdülhamid tarafından Şûrâyı Devlet âzalığına tayin edildikten bir müddet sonra azle­dilerek önce Bursa'ya, oradan da Anka­ra'ya sürüldü (1877).

Daha sonra affedilerek 1884 yılında Rodos mutasarrıflığına tayin edildi.

Nâmık Kemal'le yeri deÄŸiÅŸ­tirilerek Midilli mutasarrıflığına gönde­rildikten sonra Ekim 188S'te Atina se­firi oldu.

Atina Büyükelçiliği görevindeyken Aralık 1885'te öldü.

İstanbul'da Sultan II. Mahmud Türbesi hazîresine gömüldü.

Ä°lk yirmi dört sayısını Åžinâsi ile birlikte çıkardığı Ter­cümân-ı Ahvâl, Türkiye'de gazetecilik anlayışının yerleÅŸmesi yolunda büyük hizmet görmüştür.

Gazetecilik ve idare­cilik yanında bazı piyes denemeleri yap­mışsa da bunların önemli çalışmalar ol­duÄŸu söylenemez.

Gazetecilik dışında onun yaptığı asıl hizmet, Türkiye'de posta idaresinin gelişmesi hususundaki çalışmalarıdır.