Eski Eserler

Mahkeme

lutfen insaflı olun
günahım benim
bir geçmişimin olması
işte huzurunuzdadır
her ÅŸeyim.
en deÄŸer verdiÄŸim insana sunulmuÅŸtur
.
Ben o nu sevdimdi o da beni sevdiydi gerçekten
Sevgisi her derdimi unuttururdu
Ona
ey değer verdiğim insan diye başlayıp
açıldım
Çoktu ilgim epeyce çoktu tutkum derindi
Bırak söze ne hacet öp beni
iÅŸte seninim
her ÅŸeyimle
Zaman benimdir dedi birden

Sevgili söz aldı
efendim merhamet ve adalet lutfen …
Belki dilim dönmez ,
sözlerim derdimi anlatmaya kifayet etmez
Önünüzde duran bu adam
zulme ve mahrumiyete gark etmiÅŸtir beni
Ben haline ağıt yakılacak haldeyim bilseniz
Kadınlığımı bile unuttum görseniz …

-Ben halbuki seni ne kadarda el üstünde tutar şımartırdım… -
-Sımartırmıydın beni;
Sen beni yıktın
beni kul ettin azab ettin kasvete boÄŸdun
Ä°hmal ettin beni sen ..
Sen.. sen.. azabsın…
Kedersin sen …

ama ben
ey efendim
unuttum onun kasvetini yinede
ve dedim ki ;
bırak geçmişi işte önündeyim herşeyimle
geçmişimle gelecegimle
Ne duruyorsun ki daha,
öp beni

 
ey güzel sabır
ama Bu hal
sabretme sınırlarını çoktan aştı
Konuşmak ne mümkün
didişmek oldu hep hayatımız,
Beni yanında biraz rahatlamış görürse
birden başka bir kadın oluveriyor bu kadın
Bir öyle kıskançlık ki onu bambaşka bir varlık kılıyor
tanıyamadığım
Evet bu geçmişe ahlanmamak
elde deÄŸil ey efendim
boÅŸa bizi boÅŸa bizi ki
kurtulalım bu dardan
Azabtan.
 
Ah efendim,
Allaha sıgınırım
o bir türlü bitmeyen
gecelerden iÅŸlerden
Bir gün görünüpte
bir ay kaybolduğu günlerden

Afedersiniz
Kendisiyle çelişiyor bu sözleriyle eşim
Bir sevgilinin evinden öbür sevgilinin kucağına gittiği günler
Eski haytalık arkdaşları
maziyi talan ettiği arkadaşlarıyla hemde dünden
Ey deÄŸerli efendim
insaf edin hükmünüzde
lütfen